Najważniejsze wydarzenia i cienie szczytu w Sewilli: „Konferencja mężczyzn, której wyniki są przede wszystkim dla mężczyzn”

„Wciąż niedoinwestowujemy połowę światowej populacji”. Frazę tę często słyszano w tym tygodniu na szczycie w Sewilli. Według danych ONZ , potrzeba ponad 420 miliardów dolarów (356 miliardów euro) rocznie, aby osiągnąć równość płci w samych krajach Globalnego Południa. Kryzys finansowania mający na celu zniwelowanie tej luki jest „bezprecedensowy” i jeśli nie zostanie odwrócony, świat „nie osiągnie” wszystkich celów rozwojowych, do których się zobowiązał do 2030 r.

„Kobiety i dziewczęta nadal są nieproporcjonalnie dotknięte ubóstwem, nieodpłatną opieką, przemocą ze względu na płeć i wykluczeniem z podejmowania decyzji” – ubolewała Nyaradzayi Gumbonzvanda, zastępca dyrektora wykonawczego UN Women w Sewilli. „Te dysproporcje nie są przypadkowe. Odzwierciedlają systemy podatkowe i finansowe, które systematycznie ignorują wszystkie prawa” – dodała.

Zobowiązanie z Sewilli, ostatni dokument tego szczytu, zobowiązuje do „uwzględnienia perspektywy płci i promowania rozwiązań uwzględniających kwestie płci w całym programie finansowania rozwoju”. „To osiągnięcie, biorąc pod uwagę okoliczności” — powiedziała María Fernanda Espinosa, była przewodnicząca Zgromadzenia Ogólnego ONZ i była minister Ekwadoru, obecnie dyrektor wykonawcza Global Women Leaders Voices .

Kobiety i dziewczęta w dalszym ciągu są nieproporcjonalnie dotknięte ubóstwem, nieodpłatną opieką, przemocą ze względu na płeć i wykluczeniem z procesu decyzyjnego.

Nyaradzayi Gumbonzvanda, ONZ Kobiety

„Dokument mówi o zwiększeniu udziału kobiet i ich reprezentacji w międzynarodowych organizacjach finansowych. Uznaje również feminizację ubóstwa i wspomina o kobietach w rozdziałach dotyczących restrukturyzacji zadłużenia. To mocny materiał na przyszłość” – dodała.

Szczyt ONZ w Sewilli również przebiegał pod znakiem nieobecności Stanów Zjednoczonych, a jednym z problemów, który skłonił Waszyngton do wycofania się ze stołu negocjacyjnego, była kwestia płci, a także zadłużenia i finansowania zmian klimatycznych.

Dla Noemí Espinozy, sekretarz generalnej Association of Caribbean States (ACS), Sewilla była świadkiem „skoku jakościowego”, ale teraz brakuje „mechanizmów wdrażania”. „Musimy zobaczyć, jak to wszystko przełożymy i czy wystarczy pieniędzy, aby naprawdę zmienić sytuację” – wyjaśniła.

Pieniądze i władza, podkreślało kilku liderów. Jeden przykład mówi sam za siebie: z 54 organizacji międzynarodowych monitorowanych przez GWL Voices , 19 nigdy nie było kierowanych przez kobietę, a 17 było kierowanych tylko raz. „Nigdy nie było kobiety na stanowisku sekretarza generalnego ONZ” – podkreślili przedstawiciele GWL Voices.

„Świat finansów jest zdominowany przez mężczyzn, zarówno na Północy, jak i na Południu. To była konferencja dla mężczyzn, której wyniki były głównie dla mężczyzn” – powiedziała Aminata Touré, była premier Senegalu i członkini Klubu Madryckiego.

Zanim będzie za późno

Gumbonzvanda przypomniała, że ​​gdy po poprzednim Szczycie Finansowania Rozwoju, który odbył się w Addis Abebie w 2015 r., wezwano do budżetowania uwzględniającego kwestie płci, niewiele krajów kompleksowo śledziło wydatki na równość płci, a podstawowe programy nadal zależą od dobrej woli prywatnych darczyńców lub chronicznie niedofinansowanych ministerstw dla kobiet. „Należy podjąć natychmiastowe działania, zanim będzie za późno” – nalegała.

Z tego powodu Hiszpania i UN Women przedstawiły w Sewilli inicjatywę finansowania uwzględniającą kwestie płci, popartą już przez ponad 15 rządów i ponad 20 organizacji międzynarodowych oraz partnerów społeczeństwa obywatelskiego, której celem jest dodanie miliardów dolarów do światowego PKB.

Ponieważ „zobowiązania nie wystarczą”, podkreślił Antón Leis, dyrektor Hiszpańskiej Agencji Współpracy Międzynarodowej (AECID), wzywając do „przeanalizowania struktur władzy i prawdziwej demokratyzacji rozwoju, aby zapewnić, że 50% ludzkości będzie miało możliwość wniesienia do niego wkładu”.

Inicjatywa ta stanowi plan działania zawierający jasne i mierzalne działania: rządy muszą zinstytucjonalizować budżetowanie uwzględniające kwestie płci we wszystkich ministerstwach; sektor prywatny musi zwiększyć inwestycje uwzględniające kwestie płci; międzynarodowe instytucje finansowe i banki rozwoju muszą uwzględnić kwestię równości płci we wszystkich swoich działaniach; organizacje społeczeństwa obywatelskiego muszą wzmocnić mechanizmy rozliczalności, aby śledzić wydatki uwzględniające kwestie płci.

„Ustanawiając finansowanie równości płci, możemy naprawić historyczne niesprawiedliwości, uwolnić potencjał połowy populacji świata i przyspieszyć postęp w kierunku celów rozwojowych. Koszt bezczynności jest katastrofalny” – nalegał Gumbonzvanda.

Opieka płatna

Szacuje się, że 10% oficjalnej pomocy rozwojowej bezpośrednio służy kobietom. Inwestowanie w nie, wykraczające poza akt sprawiedliwości, jest mądre i przynosi korzyści. Jasnym przykładem jest opieka. „Każdy dolar zainwestowany w infrastrukturę opieki tworzy więcej i lepszych miejsc pracy, jednocześnie zwiększając udział kobiet w sile roboczej” — podkreśliła szefowa UN Women. Jest to szczególnie prawdziwe w czasach, gdy wolumen współpracy ma się zmniejszyć z powodu cięć w Stanach Zjednoczonych i krajach europejskich.

Arlene Tickner, ambasador Kolumbii ds. płci i feministycznej polityki zagranicznej, przypomniała na przykład, że jej kraj był silnie zależny od USAID, a likwidacja amerykańskiej agencji pomocowej miała reperkusje dla stowarzyszeń kobiecych pracujących z narażonymi społecznościami. „Wiele z nich musiało zwolnić ludzi i nie może kontynuować szkolenia kobiet w kluczowych obszarach budowania pokoju w Kolumbii” – powiedziała.

Przyjedź do kraju afrykańskiego i powiedz im, że kobiety powinny być opłacane, ponieważ opiekują się rodziną. Popatrzą na ciebie jak na wariatkę. Społeczeństwo jest tak zaprojektowane. Dlaczego państwo miałoby inwestować w odciążanie kobiet?

Aminata Touré, była premier Senegalu

Cristina Gallach, hiszpańska dziennikarka i była sekretarz stanu, która zajmowała również wysokie stanowiska w UE, NATO i ONZ, podkreśla, że ​​kolejnym pilnym problemem po Sewilli jest finansowanie klimatu. „Nieproporcjonalny wpływ zmian klimatu na kobiety jest brutalny. Na przykład 60% katastrof klimatycznych w Ameryce Łacińskiej bezpośrednio dotyka kobiety” – wspomina Gallach, która jest również częścią GWL Voices.

„Potrzebujemy nowego systemu finansowania klimatycznego, który uwzględnia kwestie płci w każdej decyzji o tym, jak i gdzie finanse są przydzielane, śledzone i dostarczane. To droga do sprawiedliwości klimatycznej i płciowej” – apelowała ekonomistka Natalia Flores Garrido na jednym ze spotkań w Sewilli.

Innym z najbardziej dyskutowanych problemów w Sewilli była nieodpłatna praca opiekuńcza. Raport organizacji pozarządowej Oxfam szacuje, że trzy czwarte tej pracy opiekuńczej przypada kobietom, a gdyby te godziny były opłacane, pobudziłyby gospodarkę o ponad 10 miliardów euro rocznie.

„Przyjedź do kraju afrykańskiego i powiedz, że kobiety powinny dostawać wynagrodzenie za opiekę nad rodziną. Popatrzą na ciebie jak na wariatkę. Społeczeństwo jest tak zaprojektowane. Dlaczego państwo miałoby inwestować, aby uwolnić kobiety od tego ciężaru?” zastanawiał się Touré. Podsumował: „Płyniemy pod prąd. Potrzebujemy postępowych mężczyzn u naszego boku, aby wspierali tego typu polityki i przede wszystkim, aby zapewnić, że korzyści, jeśli się pojawią, przypadają kobietom. Bo wiesz, co jest dla kobiety najcenniejsze? Czas. A profesjonalizacja opieki może mieć ogromne znaczenie”.